03 februari 2012

Mijn Erasmus in Amsterdam zit er echt op nu..

Het is voorbij, de zalige maanden in Amsterdam... Ik kan het nog niet al te goed geloven, ik heb het gevoel dat ik een weekje thuis op bezoek ben een daarna waarschijnlijk wel zal terugkeren. Ik probeer me zoveel mogelijk bezig te houden met het thuisfront, maar ook veel contact te houden met mijn dierbaren van Erasmus.

Een kijk op mijn avontuur zal er later komen, nu moet ik even terug met mijn beide voeten op de grond gaan staan en dan laat ik jullie weten hoe ik er naar terug kijk.

Tot snel, voor een laatste (?) blogje!

Matti, Willem en Eddy op bezoek!

Van 28 tot 30 januari zijn de drie mannen (Willem, Matti en Eddy) afgekomen na hun examens om een weekendje vakantie te houden bij mij. We hebben zo hard mogelijk van de stad genoten die laatste dagen. Een Asian food market bijgewoond, de stad verder verkennen, mijn vrienden leren kennen, ... Erg leuk om ze erbij te hebben! 

Een duur wijntje (37 €) van de wijngaard waar Eddy in de zomer druiven is gaan plukken

Ik met mijn Erasmus zus Claudia!

Cliché: samen brunchen!
De vuilniszakkenmannen

Een lolly met een schorpioen in??

Asian food festival - Nieuwmarkt
Drakendans


Geluksbrengers, zij was ook erg gelukkig precies! :)
Warme saki
Kaarten, namelijk 'shithead': onze grote hobby!
De red light district


Dinsdag, 30 januari, is ons mama afgekomen met de auto om al mijn inboedel te vervoeren naar huis. In de middag hebben we geboekt bij restaurant 'De Kas' in Amsterdam, aangeraden door Sergio Herman. Alles wordt er in serres en kweekkasten zelf geteeld, zalig! Echt een aanrader om puur maar zeer goed eten op je bord te krijgen. 

Het park waar het restaurant gelegen was.
Daar zo!


Wilde kabeljauw
Champignonnensoepje
Pompoenenwrap met fijn sneetje vlees

Peren crumble met witte chocoladeijs mmmmm
De serres waar de groenten in worden geteeld.
De dag erna heb ik nog een conferentie gehad om onze onderzoeken voor te stellen die we deze maand hadden uitgevoerd. Daarna ben ik nog naar het stad met Claudia en Marcel gegaan maar dan brak hét moment aan: met mijn Hollandse fiets aan de arm de trein instappen naar huis... :( Het was ontroerend, maar tegelijkertijd vond ik het tijd om terug te keren. Beter terugkeren op een fantastisch moment dan als je het beu gezien bent daar. ;) 

Mijn lege kamertje...